Yazmak için bulutların ardında süzüleni,
doğru bilineni incitmek için
dilime doladım
perdelerin ve maskelerin gizlediğini;
Anlatılamayanı, kendimden öte, kime anlatırım?
Ki sevdiklerime emanet etsem içtekimi,
içimden çıksam, çağınlara karışıp
mesafeleri yaksam, sevdiklerime
sarılıp ağlasam, haykırsam dışa -
yeter miydi
ruhumu sağaltmaya?
Nereye gider
Tanrıların dahi göremediği
uçurumlara sahip olan insan?
Kaleme sarılmış buluyorum
kendimden arta kalanı, –
Ruhumu anlamlandırmak,
fasılasız, geriye dönmek
mandalınaların renkli olduğu zamana –