Yalnızlık güzeldir, temizleyicidir, ama her şeyde olduğu gibi, fazlası da zararlıdır.
Düşünmek, yazmayı seven kişi için bir tutkudur, lâkin düşünmekten hayatı da ıskalayabilirsin.
Derinliği ne kadar oyarsan, içinden çıkamayacağın kuyular kazırsın, ve tutkun, tutsaklığa dönüşebilir.
Ağırlıklara müsade ettiğin kadar, hafifliğe de yer vermelisin hayatında. Neşeye yenik düşebilmelisin. Gülebilmelisin. Mizah, nefes kadar can kurtarıcıdır.
Fakat, öte yanda, kontrolümüzün dışında olan şeyler vardır. Örneğin: içine doğdumuz yaşam-şartları. Bunun etkisi üzerimizde büyük olacaktır, bizi uçlara sürükleyecek, ahengi tutturmamıza engel olacaktır. Böyle bir ortamda zehirlenmemek güçtür, ve bu, umut kırıcıdır, ama, günün sonunda, bizi ayakta tutacak olan - yine umuttur.