Şöyle bir yanılgı yaygın: “Felsefe yapılmıyor, çünkü insan çalışmaktan yeterince zaman bulamıyor.”
Hayretler içerisinde okuyorum bu tarz argümanları. Ya da şunun gibi: “Zengin olsam, ben de kendime zaman ayırıp felsefe yapardım.”
Hayır güzel kardeşim, zengin olsan önce gider kendine lüks bir yat ya da son model bir araba alır sefa sürmekle meşgul olurdun, ama yine de felsefeyle hiç mi hiç bir alakan olmazdı. Yahu felsefe bir sinema filmi değil ki zaman ayırıp ona yönelesin. Ya “felsefecisindir” ya da değilsindir. Doğrudan “Felsefe yapmıyorum, çünkü felsefeyle ilgilenmiyorum” diyip konuyu kapatabilirsiniz pekâlâ, bu zamanda pek kimse de bunu söylediğiniz için sizi kınamaz.